Trzeba zacząć od modlitwy. Jezus powołuje do pójścia za Nim i wybiera kogo sam chce (Mk 3,13). Rozeznając swoją drogę życiową, słuchaj Jego głosu. Jezus przemawia w ciszy Twego serca, poprzez słowa Pisma Świętego, ludzi i codzienne wydarzenia. Jeśli myślisz, że to niemożliwe, aby Jezus powołał także Ciebie, wiedz, że […]
Q&A
12 wpisów
Zgodnie z naszymi Konstytucjami: “Duchowość naszego Zgromadzenia, zakorzeniona w Bożej miłości, wypływa z kontemplacji tajemnicy Nazaretu. Wyraża się ona poszukiwaniem Boga w codzienności i odczytywaniem w świetle wiary wszystkiego, co nas spotyka. Charakteryzuje się prostotą, ukryciem, głębokim zjednoczeniem z Bogiem, wiernością Duchowi Świętemu i pełnieniem woli Bożej, jak to miało […]
Mamy pewien schemat naszej codzienności ale każda siostra, w zależności od wykonywanej pracy żyje trochę inaczej. Zasadniczymi filarami naszego planu dnia są: wspólna modlitwa oraz posiłki, które stają się okazją do wymiany doświadczeń, budowania wzajemnych relacji i dzielenia się radościami i troskami codzienności .
Musisz być kobietą, katoliczką, bez przeszkód kanonicznych. Nie zapominaj, że najważniejsze jest powołanie i pragnienie pójścia za Jezusem z Nazaretu.
Jest ich „kilka”, m. in. : – brak dostatecznego zdrowia fizycznego, który byłby poważną przeszkodą w realizacji powołania zakonnego – niezrównoważenie emocjonalne oraz psychiczne – brak otwartości i chęci pogłębiania swojej wiary – niezdolność do życia we wspólnocie, indywidualizm, zamknięcie na drugiego człowieka – niezdolność do życia w posłuszeństwie, czystości […]
Formacja podstawowa obejmuje: – aspirat (1 miesiąc) – postulat (najczęściej rok lub 2 lata) – nowicjat (2 lata) – juniorat – czyli okres ślubów czasowych (od 5 do 8 lat). Formacja podstawowa kończy się wraz ze złożeniem ślubów wieczystych.
Można, a nawet trzeba, ponieważ jesteśmy Zgromadzeniem modlącym się za rodziny. Wyjątek stanowi czas nowicjatu. Ze względu na jego specyfikę kontakty te są ograniczone.
Rozwijamy swoje pasje, które są tak różne jak każda z nas. Staramy się odpoczywać twórczo zarówno indywidualnie jak i wspólnotowo.
Może ktoś inny tego potrzebuje ale my nie koniecznie. Przyjmujemy siebie z miłością takie jakie jesteśmy